Έννοια του κυνισμού (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι ο κυνισμός:

Η λέξη κυνισμός μπορεί να είναι συνώνυμη με την ντροπή, την ατιμωρησία ή την αίσθηση. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε ένα αρχαίο ελληνικό φιλοσοφικό δόγμα που υποστήριζε ότι η αρετή ήταν ο μόνος πιθανός τρόπος για την ευτυχία, γι 'αυτό απέρριψε τις κοινωνικές συμβάσεις και αγκάλιασε τον ασκητισμό.

Ο κυνισμός έχει επομένως δύο σχετικά μακρινές έννοιες, αλλά συνδέεται, δεδομένου ότι μια συγκεκριμένη σύγχρονη αντίληψη για την κυνική φιλοσοφική διδασκαλία, η οποία χαρακτήρισε τους κυνικούς ως ανθρώπους που απλά περιφρονούν τις κοινωνικές συμβάσεις και ορισμένες αξίες όπως η φήμη, η δύναμη ή ο πλούτος, έχει επικρατήσει σε τέτοιο βαθμό που έχει εκχωρήσει ένα νέο νόημα στη λέξη.

Έτσι, ο κυνικός, ένας ασκούμενος μιας αυστηρής πειθαρχίας που ευνοεί την αρετή, έγινε αντιληπτός ως άτομο που δεν πιστεύει στην ειλικρίνεια ή την καλοσύνη των ανθρώπινων πράξεων. Για παράδειγμα: "Μην μου μιλάς με αυτόν τον κυνισμό."

Ως εκ τούτου, λοιπόν, όλες οι αρνητικές εκτιμήσεις που αφομοιώνονται από τη λέξη κυνισμός: ντροπή στο ψέμα ή στην υπεράσπιση και στην πρακτική άσεμνων ή ανέντιμων ενεργειών. Για παράδειγμα: "Ο κυνισμός των σημερινών νέων αξίζει την προσοχή των ηλικιωμένων τους."

Η λέξη κυνισμός, ως τέτοια, προέρχεται από τον λατινικό κυνισμό , και αυτό με τη σειρά του προέρχεται από τον ελληνικό κυνισμό (kynismós), που προέρχεται από το κύων (kyon), που σημαίνει «σκύλος», σε υπαινιγμό για τον τρόπο ζωής των κυνικών φιλοσόφων.

Ο κυνισμός στη φιλοσοφία

Ο κυνισμός ονομάζεται, στη φιλοσοφία, το δόγμα των κυνικών, μια ομάδα φιλοσόφων που θεωρούν ότι η μόνη ανησυχία του ανθρώπου πρέπει να είναι η αρετή, γιατί μόνο μέσω αυτού μπορεί να επιτευχθεί ευτυχία. Η κυνική σχολή ιδρύθηκε από τον Αντισθένη, μαθητή του Σωκράτη.

Οι κυνικοί περιφρόνησαν όλους τους κοινωνικούς κανόνες και συμβάσεις. Απέρριψαν τη φήμη, τη δύναμη ή τον πλούτο, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι αξίες, που υπαγορεύονται από συμβάσεις, δεν ήταν ο ενάρετος δρόμος.

Ο κυνικός μόλις κάλυψε τις βασικές του ανάγκες. Παραμελήθηκε την υγιεινή και τα ρούχα του, απογυμνώθηκε από τον πλούτο και τον πλούτο του, στερείται οικογένειας και μέσων διαβίωσης, και αφιερώθηκε να προειδοποιεί ο καθένας από τα τρία για το ασήμαντο και τη διαφθορά της κοινωνίας στην οποία ζούσε. Ο κυνικός, τότε, απολάμβανε μεγάλη ελευθερία.

Για Διογένης της Σινώπης, ένα σημαντικό κυνικό φιλόσοφο, τα ιδανικά της ζωής θα πρέπει να είναι αυτο - επάρκεια ( autarkeia ) και η απάθεια ( apatheia ).

Ο κυνισμός ήταν ένα δόγμα που απολάμβανε ένα ορισμένο ύψος, ειδικά κατά την άνοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 1ο αιώνα. Και, παρόλο που το δόγμα αυτό είχε εξαφανιστεί από τον 5ο αιώνα, ο πρώτος Χριστιανισμός ενέκρινε πολλές από τις ιδέες του ασκητής.

Δείτε επίσης:

• Ασκητισμός. 50 ελαττώματα ενός ατόμου: από το λιγότερο ενοχλητικό έως το πιο σοβαρό.