Έννοια του πολιτισμού (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι ο πολιτισμός:

Ο πολιτισμός αναφέρεται στο σύνολο των υλικών και πνευματικών αγαθών μιας κοινωνικής ομάδας που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά για να καθοδηγήσει ατομικές και συλλογικές πρακτικές. Περιλαμβάνει γλώσσα, διαδικασίες, τρόπους ζωής, έθιμα, παραδόσεις, συνήθειες, αξίες, πρότυπα, εργαλεία και γνώσεις.

Η λειτουργία του πολιτισμού είναι να εγγυηθεί την επιβίωση και να διευκολύνει την προσαρμογή των ατόμων στο περιβάλλον.

Κάθε πολιτισμός ενσωματώνει μια παγκόσμια άποψη ως απάντηση στην πραγματικότητα που ζει η κοινωνική ομάδα. Επομένως, δεν υπάρχει καμία κοινωνική ομάδα που να μην έχει πολιτισμό ή να είναι «αμόρφωτη». Αυτό που υπάρχει είναι διαφορετικοί πολιτισμοί και, εντός αυτών, διαφορετικές πολιτιστικές ομάδες, ακόμη και σε σχέση με τον κυρίαρχο πολιτισμό.

Ο όρος πολιτισμός χρησιμοποιείται επίσης με περιορισμένες αισθήσεις, είτε για να αναφέρεται στις αξίες και τις συνήθειες που διέπουν συγκεκριμένες ομάδες, είτε για να αναφέρεται σε εξειδικευμένα πεδία γνώσης ή δραστηριότητας. Και στις δύο περιπτώσεις, η λέξη κουλτούρα συνοδεύεται πάντα από ένα επίθετο που πληροί τις προϋποθέσεις.

Για παράδειγμα:

• πολιτική κουλτούρα: "Η χώρα μας πάσχει από μια μεσσιανική πολιτική κουλτούρα." οργανωτική κουλτούρα: "Ο οργανωτικός μας πολιτισμός βασίζεται στο να βοηθάμε τους ανθρώπους." φυσική κουλτούρα: "Το σχολείο πρέπει να παρέχει φυσική κουλτούρα στα παιδιά."

Προέλευση του όρου πολιτισμός

Η έννοια του πολιτισμού έχει ποικίλει σε όλη την ιστορία. Στην ετυμολογική του προέλευση, η λέξη πολιτισμός προέρχεται από τη λατινική κουλτούρα που σημαίνει «καλλιέργεια» ή «καλλιεργημένη». Αυτός ο όρος είναι το παρελθόν συμμετοχής της λέξης colere που σημαίνει «καλλιέργεια».

Κατά τον Μεσαίωνα, ο πολιτισμός χαρακτηρίστηκε καλλιεργούμενη γη. Στην Αναγέννηση εμφανίστηκε η ιδέα του «καλλιεργημένου» ανθρώπου, δηλαδή, κάποιος μορφωμένος στη λογοτεχνία και τις καλές τέχνες.

Αρχίζοντας τον δέκατο όγδοο αιώνα, ο όρος πολιτισμός άρχισε να χρησιμοποιείται συστηματικά για να αναφέρεται στη φωτισμένη γνώση. Τον 19ο αιώνα, ο πολιτισμός περιλάμβανε επίσης καλούς τρόπους και έθιμα.

Με την ανάπτυξη των κοινωνικών επιστημών τον 20ο αιώνα, η αίσθηση του πολιτισμού έχει επεκταθεί, μέχρι να βρει αυτό που αποδίδουμε σήμερα.

Στοιχεία του πολιτισμού

Κάθε πολιτισμός αποτελείται από ένα σύνολο βασικών στοιχείων. Τα πιο σημαντικά είναι τα εξής:

• Γνωστικά στοιχεία: αναφέρεται στη γνώση που συσσωρεύεται μέσα σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα για επιβίωση ενάντια στη φύση και προσαρμογή στην κοινωνική ομάδα. Πεποιθήσεις: περιλαμβάνει το σύνολο των ιδεών που η πολιτιστική ομάδα καθιερώνει για το τι είναι αληθές ή ψευδές. Συνδέεται με το σύστημα αξιών. Αξίες: αυτά είναι τα κριτήρια που χρησιμεύουν ως αξιολογικά μοντέλα συμπεριφοράς, καθώς καθοδηγούν τι θεωρούνται αποδεκτές ή απαράδεκτες αρχές και συμπεριφορές για να εγγυηθούν τη συνέχεια της ομάδας. Πρότυπα: είναι συγκεκριμένοι κωδικοί δράσης που ρυθμίζουν τη σχέση μεταξύ ατόμων βάσει κοινών τιμών. Περιλαμβάνει το σύστημα κυρώσεων. Υπάρχουν δύο τύποι προτύπων:
  • Συγκεκριμένοι κανόνες : υποδεικνύουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις. Περιγραφικοί κανόνες : δηλώνουν τι δεν πρέπει να κάνουν.
  Σύστημα σημείων και συμβόλων: είναι όλοι οι αυθαίρετοι και συμβατικοί πόροι επικοινωνίας που χρησιμοποιεί η κοινωνική ομάδα για τη μετάδοση μηνυμάτων. Μπορούμε να αναφέρουμε τη γλώσσα, τη γραφή, τα γραφικά σήματα και τα σύμβολα. Μη κανονιστικές μορφές συμπεριφοράς: αυτά είναι τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που διαφοροποιούν τη μια κοινωνική ομάδα από την άλλη, ακόμη και μέσα σε μια κοινή κουλτούρα. Είναι αυτό που ονομάζεται ιδιοσυγκρασία.

Άλλες προσεγγίσεις στα πολιτιστικά φαινόμενα καθορίζουν τα ακόλουθα ως στοιχεία του πολιτισμού:

• Η άυλη ή πνευματική κουλτούρα αντιστοιχεί στον πολιτισμό που μεταδίδεται από την προφορική παράδοση. Για παράδειγμα:
  • σύστημα πεποιθήσεων, αξίες, γλώσσα, μουσική, νόμοι κ.λπ.
  Η υλική κουλτούρα είναι αυτή που αντιπροσωπεύεται με υλικό τρόπο, όπως τεχνολογία, πολιτιστικά καταναλωτικά αγαθά και απτή κληρονομιά. Για παράδειγμα:
  • αρχιτεκτονική, πλαστικές τέχνες, ρούχα, κουζίνα, εργαλεία, όπλα κ.λπ.

Χαρακτηριστικά του πολιτισμού

Όλες οι κουλτούρες χαρακτηρίζονται από κοινή χρήση μιας σειράς στοιχείων, μεταξύ των οποίων μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής:

• Περιλαμβάνουν το σύνολο των ανθρώπινων πρακτικών · προκύπτουν σε αντίθεση με τη φύση (ένστικτο εναντίον της γνώσης) · αντιπροσωπεύουν μια παγκόσμια άποψη · εκφράζονται συμβολικά · παρέχουν κοινωνική τάξη · η επιβίωσή τους εξαρτάται από την επικοινωνία · ενοποιούν τις παραδόσεις · είναι δυναμικές, δηλαδή Μεταμορφώνονται, είναι λίγο πολύ ανοιχτοί, δηλαδή είναι ευαίσθητοι στην επιρροή άλλων πολιτισμών. Επομένως, υπόκεινται σε διαδικασίες:
  • enculturation; transculturation;ultulturation;ultulturation.

Τύποι πολιτισμού

Ο πολιτισμός μπορεί να ταξινομηθεί σύμφωνα με διαφορετικά κριτήρια. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον στόχο της μελέτης και τη θεωρητική-ιδεολογική προσέγγιση. Κανονικά, οι πολιτισμοί ταξινομούνται σύμφωνα με θέματα, δηλαδή θέματα συλλογικού ενδιαφέροντος. Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι ταξινόμησης του πολιτισμού είναι οι εξής:

Σύμφωνα με την ιστορική έννοια

Peter Brueghel: Ολλανδικές παροιμίες . 1550. Λάδι σε ξύλο. 1,17 χ 1,63 εκ. Κρατικά Μουσεία του Βερολίνου.

Αναφέρεται σε πολιτισμούς που πλαισιώνονται εντός περιορισμένης χρονικής περιόδου. Ο πολιτιστικός μετασχηματισμός δεν συνεπάγεται την απόλυτη διάλυση του πολιτισμού αλλά την προσαρμογή του στις ιστορικές αλλαγές.

Για παράδειγμα:

• Αναγεννησιακός πολιτισμός, μπαρόκ πολιτισμός, μεσαιωνικός πολιτισμός.

Σύμφωνα με την ανθρωπολογική έννοια

Η Ακρόπολη στην Αθήνα, Ελλάδα.

Αναφέρεται στον πολιτισμό που προσδιορίζει τους ανθρώπους με έναν ολοκληρωμένο τρόπο.

Για παράδειγμα:

• αιγυπτιακός πολιτισμός, inca πολιτισμός, ελληνικός πολιτισμός, δυτικός πολιτισμός, ανατολικός πολιτισμός κ.λπ.

Σύμφωνα με το θρησκευτικό παράδειγμα

Στην ανθρωπολογία των θρησκειών, οι πολιτισμοί ταξινομούνται σύμφωνα με τον τύπο του θρησκευτικού παραδείγματος που αναπτύσσουν. Σε αυτές τις κατηγορίες είναι αυτές των μονοθεϊστικών και πολυθεϊστικών πολιτισμών.

Για παράδειγμα:

Μονοθεϊκοί πολιτισμοί:

• Εβραϊκός πολιτισμός, χριστιανικός πολιτισμός, μουσουλμανικός πολιτισμός.

Πολυθεϊστικοί πολιτισμοί:

• Ινδουιστικός πολιτισμός · αρχαίος ελληνορωμαϊκός πολιτισμός.

Σύμφωνα με τις γνώσεις της γραφής

Αιγυπτιακό ιερογλυφικό σενάριο.

Ένας άλλος τρόπος για την ταξινόμηση των πολιτισμών είναι σύμφωνα με τις γνώσεις τους σχετικά με τη γραφή. Οι όροι από του στόματος καλλιέργειες ή agraph καλλιέργειες χρησιμοποιούνται για να αναφέρονται σε πολιτισμούς που δεν έχουν συστήματα γραφής. Εκείνοι που έχουν ή διαθέτουν συστήματα σεναρίων ονομάζονται γραπτές κουλτούρες.

Για παράδειγμα:

Πολιτισμοί Agraph:

• Γηγενής πολιτισμός Yanomani (Βενεζουέλα)

Γραπτές κουλτούρες:

• Αιγυπτιακός πολιτισμός (ιερογλυφική ​​γραφή) · Μεσοποταμικός πολιτισμός (σφηνοειδή γραφή).

Σύμφωνα με τον τρόπο παραγωγής

Πεδία καλλιέργειας ρυζιού στην Κίνα.

Οι πολιτισμοί μεταμορφώνονται μαζί με τους τρόπους παραγωγής τους ή το αντίστροφο. Μεταξύ αυτών μπορούμε να αναφέρουμε τους ακόλουθους τύπους:

• Νομαδικοί πολιτισμοί: εκείνοι που εξαρτώνται από το κυνήγι και τη συγκέντρωση, για τους οποίους μεταναστεύουν συχνά.
  • Παράδειγμα: ο πολιτισμός Chichimeca στο Μεξικό.
  Γεωργικές κουλτούρες: αυτές που καθίστανται καθιστικές χάρη στην ανάπτυξη της γεωργικής και κτηνοτροφικής τεχνολογίας.
  • Παράδειγμα: Κινεζικός πολιτισμός.
  Αστικοί πολιτισμοί: αυτοί που είναι εγκατεστημένοι σε αστικά κέντρα που διέπονται από εμπορική δραστηριότητα.
  • Παράδειγμα: ο αναγεννησιακός πολιτισμός ή ο πολιτισμός των σημερινών πόλεων.
  Βιομηχανικές κουλτούρες: εκείνες που εφαρμόζουν μαζικούς τρόπους βιομηχανικής παραγωγής.
  • Παράδειγμα: Η δυτική κοινωνία σήμερα.

Σύμφωνα με την κοινωνικοοικονομική τάξη (ή ηγεμονία)

Στη μελέτη του πολιτισμού στην ίδια κοινωνία, η ταξινόμηση του πολιτισμού σύμφωνα με την κοινωνική τάξη, την κοινωνικοοικονομική τάξη ή την ηγεμονία έχει κυριαρχήσει, λόγω του αντίκτυπου που έχει η υλική τάξη στις πολιτιστικές διαδικασίες.

Στην αρχή μίλησε για υψηλή κουλτούρα και χαμηλή κουλτούρα. Η υψηλή κουλτούρα εκπροσωπήθηκε από τη φωτισμένη ελίτ της κοινωνίας, που ήταν αυτή που κατείχε την εξουσία. Η χαμηλή κουλτούρα αποδόθηκε στους αναλφάβητους δημοφιλείς τομείς, οι οποίοι ήταν οι πιο ευάλωτοι τομείς. Αυτή η ταξινόμηση, ήδη αχρησιμοποίητη, ανταποκρίθηκε σε αξιολόγηση επιπέδου με βάση την ηγεμονία της κυρίαρχης ομάδας.

Με την άνοδο των εθνικισμών, οι δημοφιλείς τομείς θεωρήθηκαν εκπρόσωποι της εθνικής ταυτότητας. Έτσι, η έκφραση δημοφιλής κουλτούρα άρχισε να χρησιμοποιείται συχνότερα εις βάρος της χαμηλής καλλιέργειας. Υψηλή κουλτούρα έγινε γνωστή ως ελιτίστικη κουλτούρα, ελίτ του πολιτισμού, του πολιτισμού «καλλιεργημένο», επίσημο πολιτισμό και την ακαδημαϊκή κουλτούρα.

Για παράδειγμα:

• λαϊκή κουλτούρα: λαϊκές παραδόσεις, όπως η Carnival.CULTURE ελίτ:
  • τις καλές τέχνες ("καλλιεργημένες"), τη θρησκεία ή την επίσημη ιδεολογία ενός κράτους (επίσημη ή επίσημη), την ιατρική ως περιοχή γνώσης (ακαδημαϊκή) ·

Σύμφωνα με τους τρόπους διάχυσης

Με την είσοδο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτιστικές διαδικασίες άλλαξαν. Από εκεί έχουν αναδυθεί νέοι πολιτισμοί.

Με τη μαζική κουλτούρα ή τη μαζική κουλτούρα είναι γνωστή η κουλτούρα που προκύπτει από τις πληροφορίες που αποκαλύπτονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή την κουλτούρα κατανάλωσης. Επηρεάζει τόσο τον ελιτιστικό πολιτισμό όσο και τον λαϊκό πολιτισμό.

Για παράδειγμα:

• Το παγκόσμιο φαινόμενο των Beatles και άλλων ειδώλων ποπ · Η καθολική κατανάλωση ορισμένων προϊόντων και οι εικόνες που σχετίζονται με αυτά (για παράδειγμα, αναψυκτικά).

Η κυβερνοκουλτούρα είναι ένα άλλο καλλιέργειες ορίζονται σύμφωνα με τους μέσα ενημέρωσης. Η κυβερνοκαλλιέργεια νοείται ως αυτή που διαμορφώνεται μέσω της αλληλεπίδρασης των θεμάτων μέσω των κοινωνικών δικτύων και της εικονικής πραγματικότητας.

Για παράδειγμα:

• Second Life , εικονική κοινότητα. Ο πολιτισμός Facebook και άλλα κοινωνικά δίκτυα.

Σύμφωνα με τους αγώνες εξουσίας μέσα σε μια κοινωνία

Οι διαφορές μεταξύ των τομέων μιας κοινωνίας δημιουργούν αντίσταση ή / και κινήματα καινοτομίας που αντιμετωπίζονται με την ηγεμονική τάξη. Συχνά έχουν να κάνουν με διαφορές γενεών που τονίζονται υπό το φως των τεχνικών και επιστημονικών εξελίξεων. Μέσα σε αυτήν την κατηγορία αναγνωρίζουμε τις έννοιες της υποκαλλιέργειας και της αντι - καλλιέργειας.

Για παράδειγμα:

Υποκαλλιέργειες:

• rockers, γοτθικό

Αντικαλλιέργειες:

• κίνηση χίπης · φεμινισμός.

Δείτε επίσης:

• Τύποι καλλιέργειας Υποκαλλιέργεια

Φιλοσοφία του πολιτισμού

Η φιλοσοφία του πολιτισμού είναι ένας κλάδος στη φιλοσοφική πειθαρχία που στοχεύει στην κατανόηση της έννοιας του πολιτισμού και του αντικτύπου της στο θέμα. Σε ένα δοκίμιο με τίτλο "Ιδέα και ιστορία της φιλοσοφίας του πολιτισμού" που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο Philosophy of culture (VV.AA., 1998), ο ερευνητής David Sobrevilla ορίζει τη φιλοσοφία του πολιτισμού ως:

… ο φιλοσοφικός προβληματισμός για τα στοιχεία και τη δυναμική των πολιτιστικών φαινομένων, το θεμέλιο των εννοιών που εξήχθησαν από αυτά και την αξιολόγηση και κριτική των εν λόγω φαινομένων από φιλοσοφική άποψη.

Σύμφωνα με τον ερευνητή, η διαφορά μεταξύ της προσέγγισης που κάνει η φιλοσοφία στον πολιτισμό σε σχέση με άλλους κλάδους (ανθρωπολογία ή ψυχολογία, για παράδειγμα), είναι ότι η φιλοσοφία είναι αφιερωμένη στη μελέτη του εννοιολογικού. Έτσι, η φιλοσοφία του πολιτισμού δεν αντιμετωπίζει την εμπειρική ανάλυση των πολιτιστικών φαινομένων ως γεγονότα. Αντιθέτως, προσπαθεί να τα κατανοήσει από φιλοσοφική άποψη.

Πολιτιστικό πλαίσιο

Το πολιτιστικό πλαίσιο είναι γνωστό ως εκείνες οι πολιτισμικές μεταβλητές που επιτρέπουν την κατανόηση ενός συγκεκριμένου φαινομένου υπό μελέτη. Δηλαδή, είναι εκείνα τα πολιτιστικά στοιχεία που έχουν επιρροή σε ένα γεγονός, χαρακτήρα ή προϊόν της ιστορίας, και ότι για αυτόν τον λόγο πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να γίνει μια δίκαιη ερμηνεία του θέματος που πρέπει να μελετηθεί. Για παράδειγμα: σύστημα αξιών, έθιμα, κυρίαρχη πνευματικότητα κ.λπ. Η κατανόηση του πολιτιστικού πλαισίου ενός ζητήματος συμβάλλει στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου λήψης κρίσεων αξίας.