Έννοια του δαίμονα (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι ο δαίμονας:

Ο δαίμονας είναι μια λέξη που προέρχεται από το ελληνικό daimon , που σημαίνει «ιδιοφυΐα» ή «πνεύμα» που δεν προσωποποιείται. Αυτή η ιδιοφυΐα ή το πνεύμα μπορεί επίσης να γίνει κατανοητή ως δύναμη, αλλά ποτέ ως άτομο με θέληση ή χαρακτήρα.

Λόγω του γεγονότος ότι τα Ευαγγέλια διηγούνται διαφορετικές ιστορίες για εξορκισμούς που ασκεί ο Ιησούς, η πεποίθηση έχει εξαπλωθεί ότι οι δαίμονες είναι πάντα αρνητικές ή διαβιβαστικές δυνάμεις ή είναι ο ίδιος ο διάβολος. Ωστόσο, αυτό είναι ένα αρκετά διαδεδομένο σφάλμα. Οι δαίμονες δεν είναι πάντα κακοί και δεν πρέπει να συγχέονται με την προσωποποίηση του διαβόλου.

Οι δαίμονες, οι ιδιοφυΐες ή τα πνεύματα, σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, μπορεί να είναι καλοί ή κακοί. Στον τομέα των πνευματικών πεποιθήσεων, οι δαίμονες, ως μη εξατομικευμένη δύναμη, πιστεύεται ότι ενεργούν μέσω ανθρώπων με τη μορφή κατοχής, και ως εκ τούτου μπορούν να τους ωθήσουν τόσο στη δημιουργία όσο και στην καταστροφή, και οι δύο καλό και κακό. Τώρα, και στις δύο περιπτώσεις, ο «δαίμονας» πρέπει να απελευθερωθεί, έτσι ώστε ο κατακτημένος να μπορεί και πάλι να χρησιμοποιήσει τη θέληση και την ελευθερία του.

Στην εποχή του Ιησού, η επιληψία θεωρήθηκε δαίμονας, καθώς αντικατέστησε τη θέληση και τη συνείδηση ​​του υποκειμένου. Με τον ίδιο τρόπο, πολλές ασθένειες που δημιούργησαν αυτό το αποτέλεσμα σε ανθρώπους κρατήθηκαν από δαιμονικές δυνάμεις.

Αυτός ο τύπος δύναμης πρέπει να διακρίνεται από την έννοια του διαβόλου. Η λέξη διάβολος παραπέμπει πάντα σε αυτό ή σε αυτό που χωρίζει, που χωρίζει ή που συκοφαντεί. Πολλές φορές προσωποποιείται μέσω των μορφών του Σατανά ή του Εωσφόρου, «αντιπάλου» του Θεού και του ανθρώπου. Αντίθετα, ένας δαίμονας, ιδιοφυΐα ή πνεύμα δεν έχει καμία οντότητα, σχέδια ή θέληση. Επομένως, δεν αποτελεί χαρακτήρα.

Δείτε επίσης:

• Satan, Lucifer, Βίβλος.