Σημασία του απλού (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι το Lay:

Όπως θέσει τα πάντα ορίζεται ελλείποντα θρήσκευμα ή είναι δεν υπόκεινται ή επηρεάζονται από τη θρησκεία. Η λέξη, ως τέτοια, περνά στα ισπανικά από το λατινικό λακκού .

Έτσι, το lay είναι ένα επίθετο που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε οργανισμούς και ιδρύματα που δεν υπόκεινται σε επιρροή μιας θρησκευτικής οργάνωσης. Με αυτή την έννοια, μπορούμε να μιλήσουμε, για παράδειγμα, για κοσμικά κράτη, για κοσμική εκπαίδευση και για κοσμικές σχολές.

Ένα απλό άτομο καλείται επίσης αυτό που στερείται γραφικών εντολών. Υπό αυτήν την έννοια, ένας χριστιανός ή καθολικός που δεν είναι μέλος του κληρικού και που, ωστόσο, είναι πιστός, μπορεί επίσης να θεωρηθεί απλός.

Εκπαίδευση

Όπως κοσμική εκπαίδευση καλείται η οποία δεν βασίζεται σε ή υπόκεινται σε θρησκευτικό δόγμα. Σκοπός ενός κοσμικού διδακτικού συστήματος είναι ότι οι μαθητές δεν είναι ενοχλημένοι με συγκεκριμένα δόγματα ή αρχές που ανταποκρίνονται σε μια πίστη, έναν συγκεκριμένο τρόπο να βλέπεις τον κόσμο και ένα συγκεκριμένο σύστημα ηθικών αξιών. Υπό αυτήν την έννοια, η κοσμική εκπαίδευση μάλλον επιδιώκει να προωθήσει τις αξίες του σεβασμού και της ισότητας πάνω από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Κοσμική κατάσταση

Ένα κοσμικό κράτος είναι αυτό που δηλώνεται ανεξάρτητο από οποιαδήποτε θρησκευτική οργάνωση. Υπό αυτήν την έννοια, τα κοσμικά κράτη είναι ουδέτερα σε θέματα θρησκείας, καθώς δεν κινούνται υπέρ ή κατά οποιασδήποτε θρησκευτικής οργάνωσης, με τον ίδιο τρόπο που καμία θρησκεία δεν μπορεί να παρεμβαίνει στην κυβέρνηση ή στις δημόσιες δυνάμεις. Το κοσμικό κράτος είναι το προϊόν του διαχωρισμού μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους.

Κοσμικότητα

Όπως εκκοσμίκευση ονομάζεται η σχολή σκέψης που υποστηρίζει ότι η κοινωνία πρέπει να οργανωθεί ανεξάρτητα από θρησκείες, αξίες και κανόνες. Υπό αυτήν την έννοια, προσπαθεί να εγγυηθεί ότι η κοινωνική τάξη δεν εξαρτάται ή υπόκειται σε θρησκευτικές οργανώσεις και ότι τα άτομα απολαμβάνουν πλήρη ελευθερία συνείδησης. Ο κύριος στόχος της κοσμικότητας είναι ο διαχωρισμός του Κράτους και της Εκκλησίας, δηλαδή η εκκοσμίκευση του Κράτους. Από την άλλη πλευρά, ο κοσμικός δεν πρέπει να συγχέεται με τον αθεϊσμό, καθώς ο πρώτος δεν καταδικάζει την ύπαρξη θρησκευτικών αξιών.