Έννοια της πολιτιστικής παρεξήγησης (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η πολιτιστική παρεξήγηση:

Η πολιτιστική παρεξήγηση είναι το προϊόν της συνάντησης, της ανταλλαγής και της αφομοίωσης διαφορετικών παραδόσεων, εθίμων, πρακτικών, τεχνικών, πεποιθήσεων, αξιών και συμπεριφορών μεταξύ διαφορετικών εθνοτικών ομάδων, λαών ή πολιτισμών.

Υπό αυτήν την έννοια, στην πολιτιστική παρεξήγηση χαρακτηρίζεται από το συνδυασμό και τη συγχώνευση των ιδιαιτεροτήτων των διαφόρων εθνοτικών ομάδων, η οποία βρίσκει την πολιτιστική έκφρασή της στην τέχνη (μουσική, λογοτεχνία, ζωγραφική), στον τρόπο ντυσίματος, στα τρόφιμα (συστατικά, μορφές προετοιμασίας, τεχνικές), καθώς και αξίες, θρησκεία και γλώσσα.

Η πιο σημαντική συνέπεια της πολιτιστικής παρεξήγησης είναι η δημιουργία μιας νέας πολιτιστικής πραγματικότητας που παίρνει στοιχεία από τις διαφορετικές πολιτιστικές ομάδες προέλευσης, αλλά πάντα διαφοροποιείται μεταξύ τους και παραχωρεί μια νέα πολιτιστική ταυτότητα.

Αυτή η διαδικασία συνάντησης, ανάμιξης και αφομοίωσης διαφορετικών πολιτιστικών παραδόσεων έχει επίσης ονομαστεί πολιτιστικός συγκρητισμός.

Η Λατινική Αμερική είναι ένα από τα πιο σημαντικά παραδείγματα πολιτιστικής παραπλανητικότητας, καθώς συνέπεσε, από το 1492, με την άφιξη των Ευρωπαίων στην αμερικανική ήπειρο, άτομα από εντελώς διαφορετικούς πολιτιστικούς κόσμους και πραγματικότητες: Ευρώπη, Αφρική και Αμερική.

Τα έθιμα, οι παραδόσεις, οι πεποιθήσεις και ακόμη και τα φυσικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους κατέστησαν δυνατή τη δημιουργία νέων πολιτιστικών πραγματικοτήτων που, αφομοιώνοντας τα χαρακτηριστικά στοιχεία κάθε πολιτιστικής ομάδας, είχαν μια συγκεκριμένη μορφή έκφρασης σε κάθε χώρα.

Η περίπτωση της τρέχουσας μεξικανικής κοινωνίας αποτελεί, υπό αυτήν την έννοια, ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αμερικανικής πολιτιστικής παραπλανητικότητας.

Στο Μεξικό, η γλώσσα, η θρησκεία, οι πολιτικοί θεσμοί και οι οικονομικές πρακτικές της Ισπανίας συνυπάρχουν με τα έθιμα και τις παραδόσεις των Nahuas (κάτοικοι της περιοχής γνωστής ως Mesoamerica), το λεξικό τους για τον χαρακτηρισμό του κόσμου τους (η σοκολάτα και η ντομάτα είναι λέξεις del náhuatl), και την κουζίνα του και τον ιδιαίτερο τρόπο χρήσης συστατικών, φυτών και μπαχαρικών.