Έννοια της θρησκείας (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η θρησκεία:

Η θρησκεία είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων, των τελωνειακών και των συμβόλων γύρω από μια ιδέα της θεότητας ή ιερότητα.

Οι θρησκείες είναι δόγματα που αποτελούνται από ένα σύνολο αρχών, πεποιθήσεων και πρακτικών σε ζητήματα υπαρξιακού, ηθικού και πνευματικού τύπου.

Ετυμολογικά, η λέξη θρησκεία προέρχεται από τη λατινική θρησκεία , religiōnis , η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το ρήμα religāre . Αυτό σχηματίζεται από το πρόθεμα re , το οποίο υποδηλώνει επανάληψη, και από τη λέξη ligare , που σημαίνει «δέσιμο ή δέσιμο».

Έτσι, η θρησκεία είναι το δόγμα που συνδέει έντονα τον άνθρωπο με τον Θεό ή τους θεούς. Η θρησκεία μπορεί να γίνει κατανοητή, με αυτόν τον τρόπο, ως η δράση και το αποτέλεσμα της επανένταξης του Θεού και των ανθρώπων.

Επί του παρόντος, οι μεγαλύτερες θρησκείες στον κόσμο, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των πιστών τους, είναι (σε ​​φθίνουσα σειρά):

• Χριστιανισμός (2.100 εκατομμύρια), Ισλάμ (1.900 εκατομμύρια) και Βουδισμός (1.600 εκατομμύρια).

Η λέξη θρησκεία, από την άλλη πλευρά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά για να σημαίνει ότι μια δραστηριότητα ή μια υποχρέωση εκτελείται συνεχώς και αυστηρά. Για παράδειγμα: "Το να πηγαίνεις στο γυμναστήριο κάθε μέρα είναι για αυτόν θρησκεία."

Προέλευση της θρησκείας

Οι θεσμοθετημένες θρησκείες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μετά τη νεολιθική επανάσταση, η οποία υποτίθεται ότι η ίδρυση ανθρώπινων ομάδων, ο καταμερισμός της εργασίας, η ανάπτυξη της γεωργίας και, μαζί της, ένας μεγαλύτερος χρόνος αφιερωμένος στην παρατήρηση της φύσης.

Οι νεολιθικές θρησκείες, σε αντίθεση με προηγούμενες εμπειρίες σαμανικού τύπου, δομήθηκαν γύρω από τρία στοιχεία: ναός, ιερέας και θυσίες (ή προσφορές), οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν έκφραση της σύλληψης του ιερού και βωμολοχίας.

Ο ρόλος της θρησκείας

Η λειτουργία της θρησκείας είναι η ενοποίηση ενός συστήματος αξιών που επιτρέπει, αφενός, τη συνοχή της κοινωνικής ομάδας που βασίζεται σε ένα κοινό σχέδιο, και από την άλλη, να δημιουργήσει ένα βαθμό πνευματικής ικανοποίησης μέσω της πίστης για να ξεπεράσει τα δεινά και επιτύχετε την ευτυχία.

Όλες οι θρησκείες έχουν τις βάσεις και τα θεμέλιά τους σε συμβολικές / ιστορικές ιστορίες που ονομάζονται μύθοι, ενώ ο μύθος νοείται ως μια ιστορία που εξηγεί την προέλευση της ζωής, την αιτιολόγηση της κατάστασής της και τη μελλοντική προβολή της.

Όλες οι θρησκείες διατηρούνται σε διαφορετικά ρεύματα σκέψης που προσπαθούν να εξηγήσουν ποιοι είμαστε και γιατί έχουμε έρθει στον κόσμο.

Σε πολιτισμούς με γραφή, οι θρησκείες βασίζονται σε κείμενα ιερού χαρακτήρα, τα οποία συγκεντρώνουν τους οπαδούς τους γύρω από την ίδια πνευματική κοινότητα.

Χαρακτηριστικά της θρησκείας

• Είναι δομημένο γύρω από την πίστη σε μία ή περισσότερες δυνάμεις ανώτερες από τον άνθρωπο. Είναι μια ερμηνεία της ζωής, στην οποία αποδίδει μια μέγιστη αξία. Δικαιολογεί τα χαρακτηριστικά της ζωής, επομένως προσφέρει άνεση και / ή ελπίδα. μεταξύ του ιερού και του βωμολοχίου. Κατασκευάζει έναν ηθικό κώδικα. Διαμορφώνει ένα έργο για το μέλλον. Ευνοεί τη συνοχή της ομάδας που την ασκεί. Προβάλλεται μέσω συμβόλων, όπως μύθοι ή ιστορίες (προφορικές ή γραπτές), αντικείμενα ιερής τέχνης, σωματικές εκφράσεις. και τελετές. Χρειάζεται έναν προφήτη ή σαμάνο. Αυτές οι θρησκείες που είναι γραμμένες, δημιουργούν ναούς, ιερείς και θυσίες (ή προσφορές).

Τύποι θρησκείας σύμφωνα με τη θεολογική έννοια

Οι θρησκείες μπορούν επίσης να ταξινομηθούν σύμφωνα με διαφορετικά κριτήρια, όπως η προέλευσή τους, ο τύπος της αποκάλυψης ή η θεολογική τους αντίληψη. Η θεολογική αντίληψη, από την άλλη πλευρά, μπορεί να χωριστεί σε:

• Ο θεϊσμός, ο οποίος υποθέτει την πίστη σε απόλυτες θεϊκές οντότητες, δημιουργούς του κόσμου και παροχές, ο οποίος με τη σειρά του χωρίζεται σε μονοθεϊσμό, πολυθεϊσμό και δυϊσμό.
  • Μονοθεϊσμός: σε αυτήν την ομάδα αντιστοιχούν όλες οι θρησκείες που υποθέτουν την ύπαρξη ενός μόνο Θεού. Σε αυτήν την κατηγορία είναι ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και ο Ισλαμισμός, επίσης γνωστοί ως βιβλία θρησκείες. Πολυθεϊσμός: όλες αυτές οι θρησκείες που πιστεύουν στην ύπαρξη διαφορετικών θεών είναι πολυθεϊστές. Για παράδειγμα, οι αρχαίες θρησκείες εκπροσωπούνται στην αιγυπτιακή, ελληνορωμαϊκή και σκανδιναβική μυθολογία. Επί του παρόντος, μπορούμε να αναφέρουμε τη Σαντερία στη Λατινική Αμερική. Δυαλισμός: αναφέρεται σε εκείνες τις θρησκείες που δέχονται την ύπαρξη δύο υπέρτατων ανταγωνιστικών αρχών, του καλού και του κακού. Ο Πανθεϊσμός, σύμφωνα με τον οποίο όλα όσα υπάρχουν συμμετέχουν στη θεϊκή φύση στο βαθμό που το θεϊκό είναι άμεσο στο σύμπαν.
  Κανένας θεϊσμός, που υπονοεί τη μη πίστη των απόλυτων θεϊκών οντοτήτων, καθώς είναι πνευματικά ρεύματα που αντιλαμβάνονται τη θεότητα με διαφορετικό τρόπο, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στον Βουδισμό.

Δείτε επίσης:

• Πνευματικότητα.

Τρέχουσες μονοθεϊστικές θρησκείες

Ιουδαϊσμός

Ο Ιουδαϊσμός είναι η παλαιότερη μονοθεϊστικές θρησκείες του κόσμου και, όπως και άλλοι, είναι Αβραάμ, δηλαδή, με βάση τις ιστορίες του πατριάρχη Αβραάμ. Ο Ιουδαϊσμός κηρύττει την ύπαρξη ενός Θεού, δημιουργού του σύμπαντος, και ανακοινώνει την έλευση ενός Μεσσία.

Σε αυτήν τη θρησκεία, η οικογένεια είναι πολύ σημαντική και μεγάλο μέρος της εβραϊκής πίστης βασίζεται στις διδασκαλίες που λαμβάνονται στο σπίτι. Το Τορά ή το Πεντάτοχ είναι το ιερό βιβλίο των Εβραίων. Οι εβραϊκές λατρείες κρατούνται σε συναγωγές και οδηγούνται από έναν ραβίνο.

Μερικά από τα ιερά σύμβολα του είναι το Αστέρι του Δαβίδ και η μενορά. Το αστέρι είναι στη σημαία του Ισραήλ και το menorah στην ασπίδα. Επί του παρόντος, έχει περίπου 14 εκατομμύρια πιστούς παγκοσμίως.

Χριστιανισμός

Ως Χριστιανισμός ονομάζουμε τη θρησκεία που αναγνωρίζει τον Ιησού Χριστό ως γιο του Θεού Πατέρα σε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα. Είναι μια μεσσιανική θρησκεία, δηλαδή πιστεύει στο μεσσία ή «έστειλε» χρισμένος από τον Θεό. Ο όρος Χριστιανισμός προέρχεται από τη λέξη Χριστός, που σημαίνει «χρισμένος».

Το ιερό βιβλίο του Χριστιανισμού είναι η Βίβλος και οι εκκλησίες είναι ο τόπος κηρύγματος των διδασκαλιών του Ιησού και των προφητών που συλλέγονται στη Βίβλο. Οι ιεροκήρυκες καλούνται ιερείς, επίσκοποι, πρεσβύτεροι και / ή ποιμένες σύμφωνα με το όνομα του Χριστιανισμού.

Οι κύριες ονομασίες ή τάσεις του Χριστιανισμού είναι ο Καθολικισμός, η Ορθοδοξία, ο Αγγλικανισμός και ο Προτεσταντισμός, εντός του οποίου είναι ο Λουθηρανισμός και διάφορες αντιφρονούντες ομάδες της Καθολικής Εκκλησίας όπως οι ελεύθερες ευαγγελικές.

Δείτε επίσης:

• Χριστιανισμός Χαρακτηριστικά του Χριστιανισμού.

Καθολικισμός

Ο Καθολικισμός είναι το θρησκευτικό δόγμα που εκπροσωπεί τη Ρωμαιοκαθολική και Αποστολική Εκκλησία, της οποίας η ανώτατη εξουσία είναι ο Πάπας, ο οποίος κατοικεί στο Βατικανό, και γι 'αυτό η ιστορία του συνδέεται στενά με αυτήν της Δυτικής Ευρώπης. Έχει περίπου 1.214 εκατομμύρια πιστούς παγκοσμίως.

Όπως κάθε χριστιανισμός, ο καθολικισμός λατρεύει το πρόσωπο του Ιησού. Ωστόσο, παραδέχεται σεβασμό και σεβασμό για την Παναγία και τους αγίους. Η Βίβλος που χρησιμοποιείται από τους Καθολικούς αντιστοιχεί στη λεγόμενη Αλεξάνδρεια Canon Bible ή έκδοση της δεκαετίας του εβδομήντα , η οποία περιέχει συνολικά 72 βιβλία.

Ορθόδοξος Καθολικισμός ή Ορθοδοξία

Ως Ορθόδοξοι ονομάζεται το θρησκευτικό δόγμα της χριστιανικής καταγωγής που προέκυψαν από το σχίσμα της Καθολικής Εκκλησίας στο 1054. Είναι διατηρεί το ίδιο το σώμα του πεποιθήσεις ότι καθολικισμό, αλλά διαφέρει σε ορισμένες δογματικές διαφορές ή τα τελωνεία. Για παράδειγμα, οι Ορθόδοξοι ιερείς μπορούν να παντρευτούν, εκτός εάν φιλοδοξούν να είναι επίσκοποι ή πατριάρχες.

Η ανώτατη εξουσία είναι ένα διοικητικό συμβούλιο, η Ιερή Οικουμενική Σύνοδος, όπου η ενότητα προέρχεται από δόγμα, πίστη, λατρείες και τα μυστήρια. Σε αυτό συμμετέχουν όλοι οι πατριάρχες. Ο Πάπας αναγνωρίζεται από τους Ορθόδοξους ως έναν ακόμη πατριάρχη και όχι ως την ανώτατη εξουσία. Επί του παρόντος, έχει περίπου 300 εκατομμύρια πιστούς.

Αγγλικανισμός

Ο Αγγλικανισμός είναι μια καθιερωμένη χριστιανική ομολογία που ξεκίνησε στην Αγγλία τον 16ο αιώνα, όταν ιδρύθηκε η λεγόμενη Αγγλικανική Εκκλησία. Ο Αγγλικανισμός ανταποκρίνεται στην πνευματική ηγεσία της Αρχιεπισκοπής του Καντέρμπουρυ. Η αγγλικανική λέξη σημαίνει «από την Αγγλία».

Αυτή η ονομασία του Χριστιανισμού δέχεται τη θρησκεία της Νικαίνης και το δόγμα των αποστόλων, δέχεται επίσης την πρακτική των 7 καθολικών μυστηρίων και επιτρέπει στο επισκοπικό να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα κάθε χώρας όπου εκπροσωπείται.

Προτεσταντισμός

Ο Προτεσταντισμός ξεκίνησε με τη Μεταρρύθμιση που προώθησε ο Μάρτιν Λούθερ το έτος 1517, η οποία προκάλεσε τη λουθηρανική θρησκεία ή τον Λουθηρανισμό. Ωστόσο, με την πάροδο των ετών έχουν προκύψει πολλά χριστιανικά κινήματα εμπνευσμένα από προτεστάντες, όπου απαριθμούνται ελεύθερα ευαγγελικά (Πεντηκοστιανοί, Βαπτιστές κ.λπ.) και διάφορες αιρέσεις, καθιστώντας το κίνημα πολύ διαφορετικό.

Ο Προτεσταντισμός προτείνει να εξαλειφθεί η διαμεσολάβηση των ιερέων για τη σωτηρία και να επιτευχθεί σωτηρία μόνο με τη δήλωση της πίστης.

Ταυτόχρονα, απορρίπτει από τους Καθολικούς τη λατρεία των αγίων και τη μετουσίωση του Ιησού σε ψωμί και κρασί. Ο Προτεσταντισμός απορρίπτει επίσης την Καθολική έκδοση της Βίβλου και επιλέγει τον Εβραϊκό Κανόνα ή τον Παλαιστινιακό Κανόνα , ο οποίος περιέχει συνολικά 66 βιβλία. Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 700 εκατομμύρια διαδηλωτές στον κόσμο.

Vea también:

• Reforma protestante.Protestantismo.

Islamismo

El islamismo es una religión monoteísta de inspiración abrahámica. Su profeta principal fue Mahoma, nacido en La Meca alrededor del año 570, en el oeste de Arabia. La palabra islam en árabe significa ‘sumisión’ a Alá (Dios). El que acepta la fe del islam se denomina musulmán o, en árabe, muslim , que traduce ‘que se somete’.

El libro sagrado del islamismo es el Corán, donde la palabra de Alá fue revelada al profeta Mahoma. El Corán menciona más de veinte profetas desde Adán hasta Mahoma, entre ellos, Noé, Abraham, Moisés, Salomón y Jesús. Además del Corán, libros como la Torá, los Salmos y el Evangelio son considerados textos revelados por Dios. El lugar donde se practica la fe islámica es la mezquita.

Religiones politeístas actuales

Hinduismo

El hinduismo es una espiritualidad politeísta proveniente de la India. Dentro del hinduismo existe gran diversidad de tendencias filosóficas y espirituales, pero todas se unifican en dos aspectos elementales: la creencia en el dios supremo llamado Brahma y la creencia en la reencarnación.

Ver también Hinduismo.

Religiones no teístas actuales

Budismo

El budismo es una doctrina filosófica y religiosa con gran presencia en todos los países de Asia. Actualmente, se encuentra extendida por casi todo el mundo.

Se trata de una religión no teísta, desarrollada a partir de las enseñanzas difundidas por su Siddhartha Gautama, alrededor del siglo V a. C., en el noreste de la India. Contiene una gran variedad de doctrinas, escuelas y prácticas, conformada en torno a sus principios filosóficos.

Para el budismo, la vida incluye sufrimiento, y el origen de dicho sufrimiento es el deseo. En la medida en que el deseo se extinga, se extinguirá el sufrimiento. Así, el noble camino, constituido por sabiduría, conducta ética, meditación, atención y plena consciencia del presente, es el método para extinguir el sufrimiento.

El símbolo del budismo es el que representa al dharma (ley, religión). El dharma chakra , como tal, es representado como una rueda (‘chakra’ en sánscrito) de ocho o más radios.

Diferencia entre religión y religiosidad

La palabra religión alude a una doctrina religiosa socialmente sancionada e institucionalizada, que involucra códigos y normas estrictos alrededor de un templo, un sacerdote y unos rituales. Es decir, la religión es el sistema de creencias normalizado.

La religiosidad se refiere, más bien, a las formas de expresión de la fe, sean personales o colectivas, así como al comportamiento de los sujetos respecto del credo que profesan. En este sentido, puede haber una correspondencia entre la religión instituida o no.

Por ejemplo, son expresiones de la religiosidad popular las procesiones de Semana Santa o las fiestas dedicadas a los santos patronos, como San Juan o San Pedro. Estas, aunque dentro del universo católico, no forman parte de los rituales oficiales de la Iglesia, sino que dependen enteramente de los laicos. Por ello, algunas veces pueden colarse elementos heréticos o mezclarse con otras creencias disponibles en el ambiente cultural.

Religión natural

En filosofía, se llama religión natural a aquella que retira los elementos simbólicos e imaginativos atribuidos a la divinidad, para remitirlo a los términos estrictos de la razón. Se habla, pues, de deísmo. El concepto de religión natural se opone al concepto de religión positiva, al que corresponden todas aquellas que acuden a relatos y elementos simbólicos.