Έννοια της θρησκευτικής ανοχής (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η θρησκευτική ανοχή:

Η θρησκευτική ανοχή είναι η δυνατότητα να σεβαστεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και πρακτικές των άλλων, ακόμη και αν είναι διαφορετική από τη δική τους. Ως εκ τούτου, η θρησκευτική ανοχή είναι μια ηθική αρετή που προϋποθέτει σεβασμό στην ανθρώπινη και πνευματική ακεραιότητα του άλλου, προς τις ιδέες, τις πρακτικές και τις πεποιθήσεις τους, ανεξάρτητα από το αν είναι αντίθετα με τη δική μας.

Υπό αυτήν την έννοια, η θρησκευτική ανοχή συνεπάγεται την αναγνώριση και συνειδητοποίηση ότι όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να σκεφτόμαστε διαφορετικά και να αναγνωρίζουμε διαφορετικές πεποιθήσεις ή να αποκηρύσσουμε εντελώς τη θρησκευτική πίστη. Όλα αυτά σημαίνουν επίσης ότι είναι σε θέση να κατανοήσουμε ότι όλες οι πεποιθήσεις είναι εξίσου έγκυρες και αξιοσέβαστες, χωρίς από μόνη της να υποθέσει ένα πραγματικό εμπόδιο στην αρμονική συνύπαρξη, που βασίζεται στην ελευθερία, το σεβασμό και τη δικαιοσύνη. Η θρησκευτική ανοχή, λοιπόν, είναι απαραίτητη για τη ζωή στην κοινωνία.

Ομοίως, η θρησκευτική ανοχή σημαίνει ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει τις πεποιθήσεις του σε άλλους ή να υποχρεώνει τους άλλους να τηρούν και να τηρούν τις ίδιες αρχές που υπαγορεύουν το πνευματικό τους δόγμα. Για αυτόν τον λόγο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να περιορίσει ή να εξαναγκάσει την ελευθερία έκφρασης άλλου ατόμου σε θέματα θρησκευτικής φύσης, καθώς η θρησκευτική ανοχή συνεπάγεται επίσης σεβασμό για τις αξίες, τις πεποιθήσεις και την ελευθερία της έκφρασης των άλλων., ακόμη και όταν οι αξίες, οι πεποιθήσεις και οι απόψεις τους συγκρούονται με τις δικές τους.

Από την άλλη πλευρά, η θρησκευτική ανοχή αντιμετωπίζεται σε πολλά σύγχρονα πολιτικά συστήματα, τα οποία εγγυώνται ανοχή λατρείας και πλήρεις ατομικές ελευθερίες. Υπό αυτήν την έννοια, όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να δηλώνουν ή να μην ισχυρίζονται οποιαδήποτε θρησκεία χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο να υποστούν διακρίσεις, κακοποιήσεις ή απειλές. Ως εκ τούτου, η ελευθερία της λατρείας είναι επίσης θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Για τον Voltaire, από την πλευρά του, η θρησκευτική ανοχή, η οποία αναφέρεται στην πραγματεία του σχετικά με την ανοχή , αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο όλοι οι άντρες, χωρίς διάκριση τάξης ή θρησκείας, να μπορούν να συνυπάρχουν και να αλληλεπιδράσουν χωρίς να επιβάλουν τις πεποιθήσεις κάποιου πάνω από το άλλο. Επιβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, ότι τα ανθρώπινα όντα "έχουν αρκετή θρησκεία για να μισούν και να διώκουν και δεν έχουμε αντί να αγαπούν και να βοηθούν τους άλλους". Ομοίως, ήταν αντίθετο με το πνεύμα που επικράτησε μεταξύ της μισαλλοδοξίας και επιβεβαίωσε ότι «το δικαίωμα στη μισαλλοδοξία είναι παράλογο και βάρβαρο».

Θρησκευτική μισαλλοδοξία

Η θρησκευτική μισαλλοδοξία περιλαμβάνει την έλλειψη σέβονται το δικαίωμα των άλλων να πρεσβεύουν και την πρακτική θρησκευτικές πεποιθήσεις διαφορετικές από τη δική μας. Υπό αυτήν την έννοια, η θρησκευτική μισαλλοδοξία αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία της λατρείας, που ενσωματώνεται στη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η θρησκευτική μισαλλοδοξία υπήρξε η δικαιολογία, σε διάφορα μέρη και καιρούς, για μεγάλα εγκλήματα και σφαγές που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με κανέναν τρόπο: η γηγενής γενοκτονία στην Αμερική, το κάψιμο των Εβραίων στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η σφαγή χριστιανών σε ισλαμικές χώρες, μεταξύ άλλων. Ως εκ τούτου, η θρησκευτική μισαλλοδοξία δεν είναι παρά ένας τρόπος παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την προστασία μιας πίστης.