Έννοια της αρετής (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η αρετή:

Μια αρετή ονομάζεται ανθρώπινη ποιότητα κάποιου που χαρακτηρίζεται από τη σωστή και σωστή δράση. Ως εκ τούτου, είναι μια ηθική ποιότητα που θεωρείται καλή. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στην αποτελεσματικότητα ορισμένων πραγμάτων για την παραγωγή συγκεκριμένων αποτελεσμάτων.

Η λέξη αρετή, ως εκ τούτου, προέρχεται από το λατινικό Virtus , Virtutis , και προέρχεται από τη λατινική λέξη vir , που σημαίνει «άνθρωπος», «άνθρωπος», αφού αναφέρεται στην ποιότητα της αξίας που συνδέεται με την αρσενική στην αρχαία σκέψη.

Υπό αυτήν την έννοια, η αρετή μπορεί να υποδείξει τη δύναμη, το σθένος ή την αξία που παρουσιάζει ένα άτομο σε ορισμένες καταστάσεις: «Παρά το τι συνέβη σε αυτήν, η Μαγδαλένα έχει αποδείξει την αρετή να κινείται πάντα προς τα εμπρός». Ως εκ τούτου, μπορεί κανείς να μιλήσει για αρετή για να αναφερθεί στην ακεραιότητα του χαρακτήρα κάποιου.

Η αρετή, ως τέτοια, μπορεί να επαληθευτεί σε άτομα με ηθική ακεραιότητα, πρόθυμα να συμπεριφερθούν σύμφωνα με το τι είναι δίκαιο, σε αυτό που, κατανοητό με ηθική έννοια, είναι σωστό.

Επομένως, η αρετή είναι επίσης αναγνωρίσιμη σε ενάρετες ενέργειες και στον σωστό τρόπο προόδου. Ως εκ τούτου, στην καθημερινή γλώσσα, ο όρος αρετή χρησιμοποιείται επίσης για να προσδιορίσει τις ιδιότητες ενός ατόμου που λειτουργεί καλά.

Από την άλλη πλευρά, η αρετή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στην αποτελεσματικότητα ορισμένων πραγμάτων για την παραγωγή ή την πρόκληση θετικών αποτελεσμάτων: "Ο ζωμός κοτόπουλου της μητέρας μου έχει την αρετή να αναστήσει ένα νεκρό άτομο", "Η Αλόη βέρα έχει εντυπωσιακές θεραπευτικές αρετές".

Στο πληθυντικό, οι αρετές είναι, σύμφωνα με το καθολικό δόγμα, οι άγγελοι που φέρουν χάρη και θάρρος, των οποίων η θεμελιώδης αποστολή είναι να εκπληρώσει τις θεϊκές λειτουργίες στη Γη. Είναι επίσης ευρέως γνωστοί με το όνομα των φύλακων αγγέλων και αποτελούν μέρος της πέμπτης χορωδίας.

Ηθική αρετή

Μια ηθική αρετή ονομάζεται γενικά η συνήθεια του καλού. Ως τέτοια, η αρετή είναι μια θετική ποιότητα, η οποία αναφέρεται στην τελειότητα στη συμπεριφορά ή στον τρόπο προόδου, και, υπό αυτήν την έννοια, αντιτίθεται στην κακία ή το ελάττωμα.

Στη φιλοσοφία του, ο Αριστοτέλης θεώρησε ότι η αρετή βρέθηκε με μέτρο, δηλαδή στην ισορροπία μεταξύ των άκρων του ελαττώματος και της περίσσειας. Ως εκ τούτου, οι ηθικές αρετές είναι σχετικές με το καλό και υπόκεινται στις οδηγίες της ηθικής.

Βασικές αρετές

Οι βασικές αρετές είναι η σύνεση, η δικαιοσύνη, η δύναμη και η ιδιοσυγκρασία. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η δικαιοσύνη ήταν η πιο σημαντική αρετή του συστήματος των βασικών αρετών, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, από την κατανόηση αυτού, ο άνθρωπος μπορούσε να έχει πρόσβαση στα άλλα τρία. Οι βασικές αρετές, ως τέτοιες, θεωρούνται ουσιαστική βάση των ηθικών αρετών του ανθρώπου.

Θεολογικές αρετές

Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι θεολογικές αρετές είναι η πίστη, η ελπίδα και η φιλανθρωπία. Υπό αυτήν την έννοια, είναι αρετές που έχουν το Θεό ως αντικείμενο τους. Ως εκ τούτου, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός που τους έχει εγχύσει στις ψυχές των ανθρώπων.