10 Χαρακτηριστικά του καπιταλισμού

Ο καπιταλισμός ορίζεται ως ένα σύστημα βασισμένο στην ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, της ελεύθερης αγοράς και της αύξησης του κεφαλαίου. Από την πλήρη εγκατάστασή του τον 19ο αιώνα, χάρη στη βιομηχανική επανάσταση, ο καπιταλισμός έχει αποκτήσει διαφορετικούς τρόπους σε κάθε ιστορικό πλαίσιο. Ωστόσο, εν μέσω της ποικιλομορφίας των εκφράσεών τους, υπάρχει ένα σύνολο βασικών χαρακτηριστικών για όλα τα μοντέλα. Ας δούμε μερικά από αυτά.

1. Προτείνει και υπερασπίζεται την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής

Η ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής είναι η καρδιά του καπιταλισμού και αναφέρεται στο δικαίωμα του ιδιοκτήτη να εκμεταλλευτεί τα μέσα που έχει στη διάθεσή του για τη δημιουργία οικονομικών κερδών. Για τον καπιταλισμό, είναι ένα δικαίωμα που εγγυάται τόσο την οικονομική ανάπτυξη των ανθρώπων και της κοινωνίας όσο και την αποτελεσματικότητα του συστήματος και την ελευθερία των πολιτών.

Ο ιδιωτικός έλεγχος των μέσων παραγωγής εξισορροπεί τις δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών σε σχέση με εκείνες του κράτους, καθώς αναβαθμίζει τους πολίτες στο καθεστώς των ιδιοκτητών, των επενδυτών και των παραγωγών και μπορεί να τους κάνει εναλλακτική δύναμη έναντι του πολιτικού.

2. Έχει το κεφάλαιο ως κέντρο και στόχο

Η συσσώρευση πλούτου ή κεφαλαίου μέσω της παραγωγικής εργασίας είναι ο στόχος και το κέντρο του καπιταλισμού. Αυτό αναφέρεται τόσο στον ατομικό εμπλουτισμό όσο και στους κερδοσκοπικούς συλλόγους και στην οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας γενικά, υπό την προϋπόθεση ότι οι κυβερνητικές πολιτικές επιτυγχάνουν επαρκή ισορροπία μεταξύ των κοινωνικών τάξεων.

Το κεφάλαιο των επιχειρηματιών, των επενδυτών και των μετόχων δεν προέρχεται από μισθό αλλά από την κερδοφορία της εταιρείας, δηλαδή από την απόδοση που παραμένει μόλις ακυρωθούν όλες οι επαναλαμβανόμενες υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένων των μισθών των εργαζομένων. Ομοίως, οι επενδυτές και οι μέτοχοι λαμβάνουν κέρδη μέσω χρηματοοικονομικών μέσων όπως χρεόγραφα, ομόλογα, τόκους κ.λπ.

3. Δημιουργήστε συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές τάξεις

Η καπιταλιστική κοινωνία αποτελείται από την αστική τάξη (άνω, μεσαία και κάτω), το προλεταριάτο και την αγροτιά. Η ανώτερη αστική τάξη είναι αυτή που ελέγχει τα μέσα παραγωγής, τα μέσα ενημέρωσης, τη γη και τον τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τομέα. Είναι αυτή η τάξη που λαμβάνει το ενοίκιο για την εκμετάλλευση των μέσων παραγωγής που ανήκουν σε αυτό.

Η μεσαία αστική τάξη μπορεί να καταλάβει διοικητικές, επαγγελματικές και / ή πνευματικές θέσεις. Η μικροαστική τάξη αναφέρεται στον τομέα των μικρών τεχνιτών, εμπόρων, αξιωματούχων και χαμηλόμισθων μισθωτών. Τόσο η μεσαία όσο και η κατώτερη αστική τάξη μπορεί να κατέχουν τα δικά τους μέσα παραγωγής, αλλά εφόσον δεν έχουν υπαλλήλους υπό τη φροντίδα τους, θεωρείται ότι δεν εκμεταλλεύονται κανέναν. Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό των εργαστηρίων τεχνών και χειροτεχνίας.

Το προλεταριάτο αποτελεί την εργατική τάξη του βιομηχανικού τομέα (ανειδίκευτη εργασία) και, τέλος, την αγροτιά, αφιερωμένη στην παραγωγή της υπαίθρου.

4. Επιτρέπει την κοινωνική κινητικότητα

Πριν από τον καπιταλισμό, καθένας που γεννήθηκε στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης καταδικάστηκε να παραμείνει σε αυτό για πάντα. Σε αντίθεση με άλλα οικονομικά μοντέλα όπως ο φεουδαρχικός, ο σκλάβος ή τα ολοκληρωτικά συστήματα, ο καπιταλισμός επιτρέπει την κοινωνική κινητικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να ανέβει κοινωνικά αυξάνοντας το κεφάλαιο του, ανεξάρτητα από την προέλευσή του.

5. Υπερασπιστείτε την ελευθερία της εταιρείας και του συνεταιρίζεσθαι

Χάρη στο δικαίωμα ιδιοκτησίας επί των μέσων παραγωγής, ο καπιταλισμός υπερασπίζεται και ασκεί την ελευθερία της επιχείρησης, είτε πρόκειται για αγαθά ή υπηρεσίες. Η ελευθερία να επενδύει και να διαχειρίζεται την ιδιωτική εταιρεία με αυτονομία είναι μέρος αυτής της πτυχής. Αυτό συνεπάγεται την επιλογή του χώρου εργασίας, την ελεύθερη επένδυση πόρων, το κέρδος από τα κέρδη, το κλείσιμο της εταιρείας όταν είναι απαραίτητο κ.λπ.

6. Προώθηση της ελεύθερης αγοράς

Για τους καπιταλιστές, η ελευθερία της αγοράς, δηλαδή η ελευθερία εκτίμησης των τιμών ή της συναλλαγματικής αξίας σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, είναι απαραίτητη για την αποτελεσματικότητα του καπιταλιστικού μοντέλου. Επομένως, ό, τι καπιταλισμός καταπολεμά ενεργά τους ελέγχους και την παρέμβαση του κράτους στη ρύθμιση των τιμών.

7. Βασίζεται στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης

Το παραγωγικό μοντέλο του καπιταλισμού δημιουργεί αγαθά και υπηρεσίες, τα οποία με τη σειρά τους παράγουν προσφορά και ζήτηση από την οποία συμφωνούνται οι τιμές.

Η τιμή ή η αξία ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών καθορίζεται από μεταβλητές όπως η αξία χρήσης. Η διαθεσιμότητα αυτού του αντικειμένου ανταλλαγής (το οποίο έχει αξία χρήσης), δηλαδή, η αναλογία μεταξύ του συγκεκριμένου αριθμού αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρονται και εκείνων που απαιτούνται από τους καταναλωτές, επηρεάζει επίσης την τιμή ή την αξία ανταλλαγής. Επομένως, εάν ένα βασικό προϊόν σπανίζει, η τιμή του αυξάνεται.

Στον τομέα των πολιτιστικών προϊόντων, όπως πίνακες ζωγραφικής, μουσική ή άλλα, όπου η πρακτική χρησιμότητα δεν είναι ένα εφαρμοστέο κριτήριο, η αξία ανταλλαγής μπορεί να καθορίζεται από την τιμή κατάστασης, σύμφωνα με τις σκέψεις του Jean Baudrillard.

8. Προώθηση του ανταγωνισμού

Εάν το καπιταλιστικό σύστημα διέπεται από το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, δημιουργείται ανταγωνισμός μεταξύ των παραγωγών για να προσελκύσουν την προσοχή της αγοράς και να αποκτήσουν καλύτερα κέρδη. Ο ανταγωνισμός επιτρέπει την τόνωση πιο σταθερών τιμών και προϊόντων και υπηρεσιών υψηλότερης ποιότητας, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ο ίδιος παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης.

9. Αναγνωρίζει την ελευθερία της εργασίας

Η αύξηση του κεφαλαίου εξαρτάται από την κατασκευή καταναλωτικών αγαθών μεγάλης κλίμακας και την παροχή υπηρεσιών. Για να είναι εφικτό, είναι απαραίτητο να προσληφθεί εργατικό δυναμικό (εργατικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό). Η σχέση του επενδυτή καπιταλιστή με τον εργαζόμενο καθορίζεται σε συνθήκες ελευθερίας. Αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος είναι ελεύθερος να αποδεχτεί ή όχι τη δουλειά σύμφωνα με τα συμφέροντα, τις υποχρεώσεις και τις ικανότητές του και, εάν αποδέχεται, λαμβάνει βασικό μισθό για τις υπηρεσίες του, γεγονός που τον απαλλάσσει από δουλεία και ευνοεί την κοινωνική κινητικότητα.

10. υποστηρίζει την ελάχιστη παρέμβαση του κράτους

Για τον καπιταλισμό, το κράτος δεν πρέπει να παρεμβαίνει άμεσα στην οικονομία, καθώς η δράση του μπορεί να εμποδίσει την επαρκή οικονομική ανάπτυξη. Σύμφωνα με την τάση του καπιταλισμού, αυτή η θέση μπορεί να ταλαντευθεί από μια διακριτική συμμετοχή, που περιορίζεται στη διαιτησία μεταξύ των κοινωνικών παραγόντων και στην επαρκή διαχείριση των πόρων που αποκτώνται από την ιδιωτική παραγωγή, σε απόλυτη αποχή από την παρέμβαση του κράτους.

Δείτε επίσης:

• Χαρακτηριστικά του κομμουνισμού. Χαρακτηριστικά του φασισμού.