Έννοια της αρχαίας λογοτεχνίας (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η αρχαία λογοτεχνία:

Η αρχαία λογοτεχνία νοείται ως το σύνολο λογοτεχνικών έργων που γράφτηκαν περίπου μεταξύ του 5ου αιώνα π.Χ. του Γ. και την αρχή του Μεσαίωνα, όταν η λογοτεχνία όπως είναι γνωστό, δηλαδή η τέχνη της ρητορικής και της ποιητικής έκφρασης άρχισε να διαμορφώνεται.

Ως εκ τούτου, έχει αποδειχθεί ότι κείμενα που ονομάζονται αρχαία λογοτεχνία χρονολογούνται αιώνες μετά την εμφάνιση της γραφής.

Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αρχαία λογοτεχνία δεν εξελίχθηκε εξίσου και ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο, και αυτό ως συνέπεια των αποστάσεων που υπήρχαν μεταξύ των διαφόρων ομάδων και κοινοτήτων και που αυξάνονταν κατά καιρούς και σε ρυθμούς διαφορετικό.

Το ποίημα του Gilgamesh , περίπου το 2000 π.Χ., θεωρείται το παλαιότερο λογοτεχνικό έργο της ανθρωπότητας, μέσω του οποίου εκτίθεται το κατόρθωμα ενός ήρωα της Σουμερίας. Περιλαμβάνονται επίσης διάφορα κείμενα από τις μεσοποταμικές αυτοκρατορίες, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, που είδαν τα πρώτα βήματα στη λογοτεχνία, αν και η προφορική παράδοση εξακολουθεί να κυριαρχεί.

Στην αρχαιότητα, τα λογοτεχνικά έργα ασχολήθηκαν με θρησκευτικά θέματα, γι 'αυτό είναι συνηθισμένο σε αυτά τα κείμενα να μιλάμε για θεούς και άλλες πεποιθήσεις. Μεταξύ άλλων κειμένων της αρχαίας λογοτεχνίας μπορούμε να αναφέρουμε το Βιβλίο των Νεκρών , που γράφτηκε στον Πάπυρο της Άνης που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα π.Χ.

Ένα ποσοστό της αρχαίας λογοτεχνίας που παρήχθη στην Αίγυπτο μεταφράστηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, μεταξύ των οποίων η πέτρα Rosseta , γι 'αυτό χρειάστηκε χρόνος για να συμπεριληφθούν αυτά τα κείμενα ως μέρος της αρχαίας λογοτεχνίας.

Δυστυχώς, και λόγω διαφορετικών περιστάσεων, πιστεύεται ότι πολλά από τα πρώτα κείμενα που αποτελούν μέρος της αρχαίας λογοτεχνίας χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου, ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα είναι το κάψιμο της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, που δημιουργήθηκε τον 3ο αιώνα. Π.Χ.

Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι λογοτεχνικά κείμενα που θεωρήθηκαν ακόμη παλαιότερα, από την εποχή του Σιδήρου, γράφτηκαν τόσο στην Κίνα όσο και στην Ινδία, αν και αυτοί οι ισχυρισμοί δημιουργούν αντιπαραθέσεις.

Στην Ινδία ξεχωρίζουν δύο σημαντικά σανσκριτικά έργα, τα Ramiana και τα Majábharata . Στην Κίνα ξεχωρίζουν τα έργα τέχνης του Sun Tzu's Art , καθώς και οι διάφορες διδασκαλίες του Κομφούκιου, του Λάο Τζί και του Τάο Τσι Τσινγκ.

Στη συνέχεια, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια ήταν δύο επικά λογοτεχνικά έργα που αποδόθηκαν στον Όμηρο που ξεκίνησε την Κλασική Αρχαιότητα στην Ελλάδα. Αυτά τα έργα ακολουθούνται από μια λίστα αρχαίων λογοτεχνικών έργων που χρονολογούνται από την πρώτη χιλιετία π.Χ., μεταξύ των συγγραφέων είναι οι Σοφοκλής, Ευριπίδης, Σαπφώ, Αισχύλος, καθώς και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπήρχαν επίσης σημαντικά λογοτεχνικά έργα που θεωρήθηκαν αρχαία και γράφτηκαν από τους ακόλουθους συγγραφείς, Virgilio, Horacio, Ovidio, μεταξύ άλλων.

Δείτε επίσης:

• Λογοτεχνία, λογοτεχνικά ρεύματα.

Χαρακτηριστικό της αρχαίας λογοτεχνίας

Μεταξύ των κύριων χαρακτηριστικών που μπορούν να αναφερθούν στην αρχαία λογοτεχνία είναι:

• Τα θέματα αυτών των λογοτεχνικών έργων, ως επί το πλείστον, αφορούσαν θρησκευτικά, υπερφυσικά και θεούς θέματα. Προσπάθησαν να ανταποκριθούν στην προέλευση του ανθρώπου και του κόσμου, ένα θέμα άγνωστου για την εποχή. Υπήρχε ένα όραμα του ανθρώπου που ενσωμάτωσε το σώμα, ψυχή και μυαλό. Οι συγγραφείς επηρέασαν τους λαούς με διάφορους τρόπους. Μετά την αρχαία ελληνική λογοτεχνία εμφανίστηκαν άλλα λογοτεχνικά είδη, όπως επική (αφήγηση ηρωικών ιστοριών), στίχοι (επεξεργασία ποιημάτων), πεζογραφία (αφήγηση μυθιστορημάτων) και θέατρο (δραματική αναπαράσταση έργων κωμωδίας ή τραγωδίας σε αμφιθέατρα). Έλληνες συγγραφείς έγραψαν έργα που ξεχωρίζουν για τη λογοτεχνική ομορφιά και την πρωτοτυπία τους. Έδωσε τη δυνατότητα να μεταδώσει γραπτώς πολλές από τις προφορικές πολιτιστικές παραδόσεις των λαών. Μετά τη λογοτεχνία αρχαία προήλθε από τη δημιουργία μυθιστορημάτων στη Δύση.