Έννοια του συμπεριφορικού παραδείγματος (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι ένα συμπεριφορικό παράδειγμα:

Το συμπεριφορικό παράδειγμα είναι ένα επίσημο σχήμα οργάνωσης στο οποίο η συμπεριφορά ενός οργανισμού μπορεί να εξηγηθεί μέσω διαφόρων περιβαλλοντικών αιτίων, χωρίς να χρειάζεται να ληφθούν υπόψη οι εσωτερικές ψυχικές διαδικασίες.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι, σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, η συμπεριφορά, τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα, είναι παρατηρήσιμη, μετρήσιμη και μετρήσιμη.

Το συμπεριφοριστικό παράδειγμα εμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, ειδικά με τη θεωρία που προτάθηκε και αναπτύχθηκε από τον Burrhus Frederic Skinner (1904-1989), την κινητήρια δύναμη πίσω από το συμπεριφοριστικό κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1960. Αυτή η τάση είναι επίσης γνωστή ως πειραματική ανάλυση της συμπεριφοράς.

Ο Skinner βασίστηκε στα πρότυπα διέγερσης-ανταπόκρισης των παρατηρήσιμων συμπεριφορών, ανεξάρτητα από τις ψυχικές διαδικασίες.

Ως εκ τούτου, ο Skinner διαφέρει από τους προκατόχους του, οι οποίοι μελέτησαν την κλασική προσαρμογή και εστίασαν σε λειτουργικές συμπεριφορές, αυτές που ανταποκρίνονται εθελοντικά σε διάφορα περιβάλλοντα.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Skinner χρησιμοποίησε την πειραματική μέθοδο, μεταξύ αυτών, το κουτί Skinner και διαπίστωσε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες συμπεριφοράς που είναι:

Συμπεριφορά αντίδρασης, που είναι η ακούσια και αντανακλαστική συμπεριφορά, και ανταποκρίνεται σε διάφορα ερεθίσματα τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα. Για παράδειγμα, ανατριχιάζει όταν ακούγεται ένας περίεργος και δυνατός θόρυβος.

Λειτουργική συμπεριφορά, η οποία αναφέρεται σε ό, τι κάνουμε και που ξεκινά από μια σειρά ερεθισμάτων που δημιουργούν απαντήσεις. Για παράδειγμα, το περπάτημα.

Υπό αυτήν την έννοια, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα βασίζεται στο γεγονός ότι η γνώση είναι ένα αντίγραφο ή αθροιστική αντανάκλαση της πραγματικότητας, την οποία αντιγράφει το υποκείμενο, ως παθητική οντότητα. Ως εκ τούτου, υπάρχουν ερεθίσματα που δημιουργούν την ίδια απόκριση στους ανθρώπους.

Επομένως, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα επιτρέπει τη μεγάλη ακρίβεια, μετά από τη συνεχή πρακτική και την επανάληψη πειραμάτων που συνίστανται στον εντοπισμό μιας τελικής συμπεριφοράς ως απόκριση σε ένα ερέθισμα.

Δείτε επίσης Συμπεριφορισμό.

Συμπεριφορικό παράδειγμα στην εκπαίδευση

Το συμπεριφορικό παράδειγμα στην εκπαίδευση επιδιώκει να παρέχει γνώση στους μαθητές μέσω διαφόρων δομών που ενισχύουν τις πληροφορίες. Με άλλα λόγια, η μαθησιακή διαδικασία συνοδεύεται από διάφορα ερεθίσματα και ενισχύσεις για τη λήψη θετικής μαθησιακής απόκρισης από τον μαθητή.

Επομένως, αυτό το παράδειγμα ξεκινά από την ιδέα ότι ο εκπαιδευτικός επεξεργάζεται έναν σχεδιασμό στόχων και προγραμμάτων συμπεριφοράς που θα αναπτυχθούν μέσω της διαδικασίας διδασκαλίας και μάθησης, τα οποία δεν πρέπει να τροποποιηθούν.

Ομοίως, σύμφωνα με το πρότυπο συμπεριφοράς, ο μαθητής είναι ένας παθητικός υποδοχέας του οποίου η μάθηση μπορεί να τροποποιηθεί από εξωτερικά ερεθίσματα που είναι εκτός σχολείου και που μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές αποκρίσεις.

Από την άλλη πλευρά, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα επέτρεψε στον δάσκαλο να πάρει τάξη στην τάξη και να διατηρήσει την προσοχή των μαθητών ενεργή, κυρίως επειδή οι συμπεριφοριστές αναζητούν καλή συμπεριφορά των μαθητών.

Ωστόσο, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα βρίσκεται στη διαδικασία αναδιάρθρωσης, πολλοί ειδικοί το συμπληρώνουν με άλλες πτυχές.

Επί του παρόντος, υπάρχει νεοαυα συμπεριφορά, ο οποίος επιδιώκει να ερμηνεύσει αυτήν τη θεωρία από νέες προσεγγίσεις, για τις οποίες θεωρεί ότι το θετικό πρέπει να ενισχυθεί έναντι του αρνητικού και η ενίσχυση πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο για την απόκτηση της επιθυμητής απόκρισης. Αυτό συμβαίνει επειδή οι μαθησιακές διαδικασίες πρέπει να ενισχυθούν προκειμένου να τροποποιηθούν οι επιθυμητές συμπεριφορές.

Χαρακτηριστικά του παραδείγματος συμπεριφοράς

Τα κύρια χαρακτηριστικά που καθορίζουν το συμπεριφορικό παράδειγμα παρουσιάζονται παρακάτω.

• Το πιο σημαντικό είναι η αντίδραση που προέρχεται από το ερέθισμα. Η γνώση αποκτάται με την παθητική συμπεριφορά χωρίς γνώση ή πρόθεση. Βασίζεται στην πειραματική μέθοδο και στο μοντέλο ερεθίσματος-απόκρισης, βασίζεται στο γεγονός ότι η συμπεριφορά είναι παρατηρήσιμη, μετρήσιμη και μετρήσιμη. Βασίζεται στο εμπειρικό, ρεαλιστικό και εξελικτικό φιλοσοφικό ρεύμα. Η μάθηση δημιουργεί αλλαγές στη συμπεριφορά.