Έννοια της πρωτοπορίας λογοτεχνίας (τι είναι, έννοια και ορισμός)

Τι είναι η πρωτοποριακή λογοτεχνία:

Η λογοτεχνία Avant-garde αναφέρεται στο σύνολο των λογοτεχνικών έργων που δημιουργήθηκαν τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, το οποίο έσπασε με τα προηγούμενα σχήματα και αποκάλυψε νέες και διαφορετικές λογοτεχνικές τάσεις.

Η λέξη avant-garde προέρχεται από τη γαλλική avant-garde , avant- σημαίνει «μπροστά από» και garde , «φύλακας».

Η λογοτεχνία, όπως και οι άλλες καλλιτεχνικές εκφράσεις, ήταν μέρος των διαφορετικών πρωτοποριακών κινημάτων που προέκυψαν μέσα σε ένα πολύ ιδιαίτερο ιστορικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο.

Από τη μία πλευρά, ήταν μια εποχή εκτεταμένης επιστημονικής, τεχνολογικής και οικονομικής ανάπτυξης για πολλά έθνη, η οποία οδήγησε ακόμη και σε βελτιώσεις θέσεων εργασίας και οικονομική επέκταση.

Ωστόσο, τότε κρίθηκαν οι κρίσιμοι καιροί που δημιουργήθηκαν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Ρωσική Επανάσταση και τη Μεγάλη οικονομική κατάθλιψη, ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος, μεταξύ άλλων.

Τα κυριότερα avant-garde κινήματα ήταν ο Fauvism, ο Κυβισμός, ο Φουτουρισμός, ο Dadaism, ο Ultraism, ο Σουρεαλισμός και ο Stridentism.

Η λογοτεχνία Avant-garde αναπτύχθηκε στις διάφορες κινήσεις της avant-garde που προέκυψαν, αλλά σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, επειδή μερικά από αυτά εξελίχθηκαν βαθύτερα σε έναν τύπο καλλιτεχνικής έκφρασης από άλλους.

Υπό αυτήν την έννοια, ποιητές και συγγραφείς, καθώς και καλλιτέχνες γενικά, παραμερίζουν τις παραδοσιακές δομές, τα συναισθήματα, τα ταμπού και έκαναν την τέχνη ένα μέσο ανάκρισης, εκφράζοντας παράλογες και σουρεαλιστικές ιδέες, συναισθήματα, μεταξύ άλλοι.

Ως εκ τούτου, η πρωτοποριακή λογοτεχνία χαρακτηρίζεται από το σπάσιμο του συμβατισμού και το άνοιγμα εντελώς στη δημιουργικότητα και τη φαντασία, μέσω διαφόρων τεχνικών και τρόπων έκφρασης.

Εξπρεσιονισμός

Ο εξπρεσιονισμός εμφανίστηκε στη Γερμανία στις αρχές του 20ού αιώνα. Χαρακτηρίζεται από την ανάδειξη θεμάτων όπως η τρέλα, ο φόβος, ο πόλεμος, τα ηθικά, η θρησκεία, η απώλεια ταυτότητας, η αγάπη, η σεξουαλικότητα, η ασθένεια, το παραλήρημα, η φρικτή, η αγωνία, οι φοβίες, μεταξύ άλλων.

Ομοίως, ο εξπρεσιονισμός ήταν ένα κίνημα που εξέθεσε μια υπαρξιακή κρίση και επέκρινε τη ζωή της αστικής τάξης. Μεταξύ των κύριων εξπρεσιονιστών συγγραφέων μπορούμε να αναφέρουμε μεταξύ άλλων τους Τζορτζ Τρακλ, Ράινερ Μ. Ρίλκε, Φραντς Κάφκα, Φραντς Βέρφελ

Κυβισμός

Ήταν ένα πρωτοποριακό κίνημα που ξεκίνησε στη Γαλλία το 1907 και ξεκίνησε από τον Pablo Picasso και τον Georges Braque.

Στη λογοτεχνία, χαρακτηρίστηκε από την ένωση τυχαίων εννοιών που ήταν ασυμβίβαστες, ανοίγοντας χώρο για το μαύρο χιούμορ και παρέχοντας καλλιγραφία. Ο κύριος εκθέτης του ήταν ο Γαλλικός Γκιουλάμ Απολλίνιερ.

Φουτουρισμός

Ο λογοτεχνικός φουτουρισμός προέκυψε στην Ιταλία από το χέρι του ποιητή Filio Tommaso Marinett, ο οποίος δημοσίευσε το φουτουριστικό μανιφέστο το 1909, στο οποίο η ιδέα της μηχανής, του κινήματος, του αισθησιακού και του πολεμιστή υψώθηκε.

Ήταν μια πρωτοποριακή που βγήκε από συμβατικές παραμέτρους και έδωσε στη λογοτεχνία μια έκφραση ικανή να ανακαλύψει εκ νέου τον άνθρωπο και να δώσει χώρο σε ό, τι δεν ήταν ανθρώπινο.

Δαδισμός

Ο νταϊσμός, ως πρωτοποριακό κίνημα, εμφανίστηκε στην Ελβετία το 1916. Οι ιδρυτές του ήταν οι ποιητές Τριστάν Τζάρα (Ρουμάνοι) και Ούγκο Μπάλα (Γερμανός), που έγραψαν τη συνθήκη του Ντάντα.

Η διδακτική λογοτεχνία χαρακτηρίστηκε από αμφισβήτηση της λογοτεχνίας και της τέχνης, παρουσιάζοντας μη λογικά θέματα, παραλογισμούς και ποιήματα που παρουσιάζουν μια συνεχή διαδοχή λέξεων.

Υπερβολισμός

Ο Ultraism ήταν ένα πρωτοποριακό κίνημα που αντιτάχθηκε στον μοντερνισμό. Προέρχεται από την Ισπανία, περίπου, το έτος 1918.

Ήταν το πιο προηγμένο πρωτοποριακό κίνημα μεταξύ Ισπανόφωνων ποιητών και συγγραφέων. Χαρακτηρίστηκε από τη χρήση του ελεύθερου στίχου, την ευρεία χρήση της μεταφοράς και από τη μη διατήρηση ενός ρυθμικού στιλ.

Μεταξύ των κυριότερων εκπροσώπων του υπερενισμού περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι Vicente Huidobro, Guillermo de Torre, Guillaume Apollinaire, Jorge Luis Borges.

Σουρεαλισμός

Η σουρεαλιστική λογοτεχνία εμφανίστηκε στη Γαλλία, περίπου, το έτος 1924. Χαρακτηρίζεται από το ότι είναι ένα πρωτοποριακό κίνημα που επιδιώκει να εκθέσει το πραγματικό από το φανταστικό, παράλογο, ονειρικό ή ασυνείδητο.

Είναι μια λογοτεχνική avant-garde που σπάει με όλες τις προηγούμενες δομές και κάνει εκτενή χρήση εικόνων που εκφράζουν συναίσθημα.

Μεταξύ των κύριων εκθετών του λογοτεχνικού σουρεαλισμού είναι οι André Breton, Philippe Soupault, Jonathan Swift, Arthur Rimbaud, Edgar Allan Poe, Charles Baudelaire, Federico García Lorca, Rafael Alberti, μεταξύ άλλων.

Δείτε επίσης:

• Λογοτεχνία. Vanguardism.