Ελληνική τραγωδία: χαρακτηριστικά, προέλευση και συγγραφείς

Ποια είναι η ελληνική τραγωδία;

Η ελληνική τραγωδία είναι ένα δραματικό είδος που δημιουργήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα, του οποίου οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από τη μοίρα της μοίρας που υπέγραψαν οι θεοί. Με αυτή την έννοια, γεννήθηκε από το χέρι της κλασικής μυθολογίας.

Σύμφωνα με την Ποιητική του Αριστοτέλη , η ελληνική τραγωδία βασίζεται σε δύο αρχές της δραματικής τέχνης: τη μίμηση και την κάθαρση. Ο Μίμεσης αναφέρεται στη μίμηση της φύσης, στην περίπτωση αυτή, στην απομίμηση μιας ευγενούς δράσης. Το Catharsis αναφέρεται σε έναν προσωπικό καθαρισμό.

Χαρακτηριστικά

Αρχαίες μάσκες για την αναπαράσταση της ελληνικής τραγωδίας.

Μεταξύ των κύριων χαρακτηριστικών της ελληνικής τραγωδίας μπορούμε να εξετάσουμε αυτά που αναφέρονται στη λειτουργία, τη δομή, τους χαρακτήρες και τα θέματα της.

Δραματική λειτουργία

Η ελληνική τραγωδία προσπαθεί να μετακινήσει τον φόβο και τη συμπόνια, θεμελιώδη στοιχεία για την επίτευξη της καθάρσης. Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα περιλαμβάνει πάντα την πτώση του ήρωα.

Θέματα

Το κεντρικό θέμα της ελληνικής τραγωδίας είναι η τύχη της μοίρας, της οποίας η ανακοίνωση ξυπνά τη σύγκρουση στους χαρακτήρες.

Χαρακτήρες

• Ατομικά πρόσωπα: συνήθως είναι πρόσωπα που απολαμβάνουν κοινωνική αναγνώριση και, ως εκ τούτου, ανυψώνονται σαν μοντέλα: ήρωες, ευγενείς ή ημίθεοι. Χορωδία: τύχη συλλογικού χαρακτήρα που ενεργεί ως μαέστρος και επικυρωτής της ιστορίας μέσω τραγουδιών. Εκφράζει συνήθως την άποψη του ποιητή.

Εξωτερική δομή

Όταν μιλάμε για εξωτερική δομή, αναφερόμαστε στον τρόπο οργάνωσης και παρουσίασης του λόγου στον αναγνώστη ή τον θεατή, δηλαδή είναι το ορατό ικρίωμα. Γενικά, η ελληνική τραγωδία έχει την ακόλουθη δομή:

• Πρόλογος: Εξηγεί το υπόβαθρο του επιχειρήματος. Πάροδος: είναι η είσοδος της χορωδίας που ξεκινά την ανάπτυξη της δράσης. Επεισόδια: καθένα από τα δραματικά αποσπάσματα όπου γίνονται οι διάλογοι. Είμαστε: αναφέρεται σωστά στα τραγούδια της χορωδίας, που προορίζονται να καθοδηγήσουν τον προβληματισμό του κοινού, είτε κυρώνοντας τις πράξεις είτε εξηγώντας τις ηθικές, πολιτικές, φιλοσοφικές ή θρησκευτικές αρχές του συγγραφέα. Έξοδος: αναφέρεται στο συμπέρασμα της σύγκρουσης, όπου πραγματοποιείται η εκπλήρωση της ποινής ή της τιμωρίας. Σε αυτό η χορωδία παρεμβαίνει με ένα τελικό τραγούδι.

Εσωτερική δομή

Η εσωτερική δομή αναφέρεται στη σειρά με την οποία η ιστορία συλλαμβάνεται μέσα στην ιστορία και η οποία της δίνει δραματική ένταση. Όπως είναι χαρακτηριστικό της κλασικής έννοιας της αφήγησης, η τραγωδία έχει μια αρχή, έναν κόμπο και ένα τέλος.

• Έναρξη: παρουσίαση της κατάστασης. Κόμπος: κλιματολογικά γεγονότα. Αποτέλεσμα, χωρισμένο σε δύο μέρη: ατύχημα, το οποίο είναι η πτώση του ήρωα από τη χάρη, και αναγνώριση, τη στιγμή που ο χαρακτήρας γνωρίζει τη μοίρα του μέσω προβληματισμού.

Κοινωνική λειτουργία

Η ελληνική τραγωδία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αρχαιότητα: αφενός, αντιπροσωπεύοντας τις κύριες ανησυχίες της εποχής. από την άλλη, εκπαιδεύστε τους ανθρώπους στις αξίες που καθοδήγησαν την κοινωνία. Με άλλα λόγια, προωθήστε την τάξη και την εκπλήρωση των καθηκόντων.

Τρόπος αναπαράστασης

Στην αρχαία ελληνική εποχή, τα χαρακτηριστικά της αναπαράστασης ήταν διαφορετικά από αυτά του σήμερα. Ας δούμε.

• Οι εργασίες διεξήχθησαν σε ένα anfiteatro.Para το σετ σχεδιασμό μηχανικές συσκευές χρησιμοποιήθηκαν ως Περίακτοι ή περιστρεφόμενα πρίσματος? το eccyclema , ένα είδος τροχαίας πλατφόρμας και το mechane , ένας μηχανισμός τροχαλίας για την είσοδο στους θεούς. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν άντρες. Τα κοστούμια ήταν φτιαγμένα από χιτώνα ή μακρύ χιτώνα. κοντό παλτό με φωτεινά χρώματα. παπούτσια με σόλα που ονομάζονται coturno και oncos , μια κόμμωση για τον πρωταγωνιστή να φορέσει. Στους χαρακτήρες δόθηκαν πολύχρωμες, μεγάλες και εκφραστικές μάσκες, οι οποίες επέτρεψαν σε έναν ηθοποιό να αναπαριστά διάφορους χαρακτήρες.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει:

• Τραγωδία Catharsis.

Προέλευση

Πιστεύεται ότι η τραγωδία προήλθε τον 6ο αιώνα π.Χ. Μπορεί να σχετίζεται με τελετουργίες σφαγής για τη γεωργία και το κυνήγι, στο οποίο ένα ζώο, συνήθως μια αίγα, εσφάγησε.

Πράγματι, η ετυμολογική προέλευση της λέξης τραγωδία, που δανείστηκε από τη λατινική τραγωδία , φαίνεται να προκύπτει από δύο ελληνικούς όρους: τραγικά , που σημαίνει «κατσίκα», και ádein , που σημαίνει «να τραγουδάς». Από εκεί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως τραγούδι ή ηρωικό δράμα.

Πιστεύεται επίσης ότι η τραγωδία μπορεί να είχε να κάνει με το διθήραμπο, ένα είδος ποιητικής σύνθεσης που πραγματοποιήθηκε σε πάρτι προς τιμήν του θεού Διονύσου.

Συγγραφείς και έργα

Οι κύριοι γνωστοί εκπρόσωποι της ελληνικής τραγωδίας ήταν ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης.

Αισχύλος (περίπου 525 - περίπου 455 π.Χ.)

Ο Αισχύλος θεωρείται ο πρώτος μεγάλος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας. Συμμετείχε στη νίκη των Ελλήνων ενάντια στους Πέρσες, για τους οποίους το έργο του Οι Πέρσες τον κέρδισε γρήγορα. Έγραψε σχεδόν εκατό τραγωδίες, αλλά μόνο λίγες έχουν επιβιώσει. Μεταξύ αυτών μπορούμε να μετρήσουμε:

• Οι Πέρσες Οι υποψήφιοι Οι επτά ενάντια στη Θήβα Η τριλογία της Ορεστιάδας : Αγαμέμνονας ; Η κοφόρα και ο ευμενίδης Προμηθέας αλυσοδεμένοι

Σοφοκλής (496 - 406 π.Χ.)

Ο Σοφοκλή κέρδισε τη φήμη αφού κέρδισε ως θεατρικός συγγραφέας εναντίον του προκατόχου του, Αισχύλου. Ήταν παραγωγικός συγγραφέας, άξιζε πολλά βραβεία και αναγνωρίσεις, στενός φίλος του Περικλή. Σήμερα, μόνο επτά τίτλοι παραμένουν από το έργο του. Δηλαδή:

• Antigone Oedipus Rex Electra Oedipus στο Colono Áyax Las traquinias Filoctetes

Ευριπίδης (περίπου 484 - 406 π.Χ.)

Ο Ευριπίδης ολοκληρώνει την τριάδα των μεγάλων θεατρικών συγγραφέων της Κλασικής Ελλάδας. Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, δεν εστίαζε πάντα στις μυθικές μορφές, αλλά αντ 'αυτού προκάλεσε σωστά ανθρώπινα δράματα. Μεταξύ των έργων του μπορούμε να αναφερθούμε στα εξής:

• Medea Las Troyanas Andrómaca Orestes Las Bacantes

Δείτε επίσης:

• Ελληνική λογοτεχνία Ελληνική μυθολογία