Χρυσή εποχή: τι είναι, χαρακτηριστικά, έργα και συγγραφείς

Τι είναι η Χρυσή Εποχή;

Το Siglo de Oro είναι το όνομα μιας ιστορικής και πολιτιστικής περιόδου που έλαβε χώρα στην Ισπανία και χαρακτηρίστηκε από την άνοδο των τεχνών, ιδίως της λογοτεχνίας.

Αν και δεν υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και λήξης για αυτήν την περίοδο, θεωρείται ότι η Χρυσή Εποχή ξεκίνησε το 1492, το έτος δημοσίευσης της Καστιλιάνικης Γραμματικής, του Antonio de Nebrija και του Discovery of America.

Από την πλευρά του, συμφωνείται ότι η ολοκλήρωσή του έγινε το 1681 με το θάνατο του Pedro Calderón de la Barca, ενός από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς συγγραφείς αυτής της περιόδου.

Αν και αυτή η εποχή καλύπτει πολύ περισσότερα από εκατό χρόνια, ονομάστηκε η Χρυσή Εποχή σε παραπομπή σε ένα ποίημα που ονομάζεται The Works and the Days , από τον Έλληνα συγγραφέα Ησίοδο. Εκεί, η «χρυσή εποχή» συγκρίνεται με εκείνη της πιο ακμάζουσας σε όλες τις τέχνες και τις γνώσεις.

Χαρακτηριστικά της Χρυσής Εποχής

Η Ισπανική Χρυσή Εποχή ήταν μια περίοδος έντονης καλλιτεχνικής, πνευματικής και επιστημονικής δημιουργίας. Υπό αυτήν την έννοια, αυτά είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του:

Περίοδοι

Η Ισπανική Χρυσή Εποχή είχε δύο καθοριστικές στιγμές με τις δικές της αισθητικές οδηγίες:

• Ισπανική Αναγέννηση: Ξεκίνησε τον 15ο αιώνα και χαρακτηρίστηκε από την επανερμηνεία της Ιταλικής Αναγέννησης. Ισπανικά μπαρόκ: ξεκίνησε τον 17ο αιώνα και ήταν μια περίοδος αφθονίας και αισθητικής υπερβολής, η οποία αντανακλάται ιδιαίτερα στη λογοτεχνία.

Τέχνες

Αν και η Χρυσή Εποχή σχετίζεται συνήθως με τη λογοτεχνία λόγω της παγκόσμιας κληρονομιάς των πιο σημαντικών συγγραφέων της, η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η περίοδος υπονοούσε επίσης μια άνθηση σε άλλες καλλιτεχνικές εκφράσεις όπως η αρχιτεκτονική, η ζωγραφική και το θέατρο.

Επιστήμη

Η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου έφερε μαζί του την ανακάλυψη φυτικών και ζωικών ειδών. Αυτό τροφοδότησε την ανάπτυξη σε επιστημονικούς τομείς όπως η βιολογία, η φαρμακολογία και η ιατρική.

Εκπαίδευση

Η Χρυσή Εποχή ήταν επίσης ένας παραγωγικός χρόνος για την ακαδημία. Σε αυτήν την περίοδο το Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα έγινε το σημαντικότερο εκπαιδευτικό κέντρο, όχι μόνο στην Ισπανία, αλλά και στην Ευρώπη.

Εκεί προέκυψε η λεγόμενη Σχολή της Σαλαμάνκα: ένα πνευματικό και ακαδημαϊκό κίνημα με επικεφαλής καθηγητές από το πανεπιστήμιο των οποίων οι συνεισφορές ήταν απαραίτητες για την ανάπτυξη των οικονομικών επιστημών, του δικαίου και της θεολογίας.

Δείτε επίσης:

• Αναγεννησιακά Καλλιτεχνικά ρεύματα.

Εργασίες Golden Age και οι περισσότεροι εκπρόσωποι συγγραφείς

Μία από τις πιο σημαντικές και καθολικές κληρονομιές της Ισπανικής Χρυσής Εποχής βρίσκεται στη βιβλιογραφία της, που χαρακτηρίζεται από μια «χυτοποίηση» ή μια προσέγγιση στις μάζες. Άλλα χαρακτηριστικά ήταν η αφθονία θεμάτων, χαρακτήρων και περιεχομένου, τα οποία αργότερα θα γινόταν γνωστά ως "μπαρόκ".

Υπό αυτήν την έννοια, αυτά είναι μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα της Χρυσής Εποχής μαζί με τους αντίστοιχους συγγραφείς τους:

• Don Quixote , του Miguel de Cervantes (δημοσιεύθηκε το 1605). Τρόπος τελειότητας , από τη Santa Teresa de Jesús (δημοσιεύθηκε το 1567). Don Gil de las calzas verde s, του Tirso de Molina (δημοσιεύθηκε το 1615). Fable of Píramo y Tisbe , από τον Luis Góngora (δημοσιεύθηκε το 1618). Spiritual Canticle , Άγιος Ιωάννης του Σταυρού (δημοσιεύθηκε το 1578). Όνειρα και ομιλίες , του Francisco de Quevedo (δημοσιεύθηκε το 1627). Η ζωή είναι ένα όνειρο , από τον Pedro Calderón de la Barca (η πρεμιέρα του 1635). Fuenteovejuna , από τον Lope de Vega (δημοσιεύθηκε το 1614).

Ο πολλαπλασιασμός των λογοτεχνικών ειδών ποικίλλει όπως η μυστική ποίηση της Santa Teresa de Jesús ή του μυθιστορήματος ιπποτήτων των Θερβάντες επέκτεινε όχι μόνο τις διαθέσιμες πολιτιστικές επιλογές, αλλά και το κοινό τους.

Επιπλέον, η δημιουργία του τυπογραφείου το 1440 ήταν ένα σημείο καμπής στην πρόσβαση στη γνώση, καθώς επέτρεψε τη δημιουργία και διανομή γραπτών κειμένων να προοδευτικά μαζικοποιηθεί.

Δείτε επίσης μπαρόκ βιβλιογραφία.